Urodził się 25 kwietnia 1956 r. w Warszawie
W 1975 roku ukończył stołeczne Liceum im. Hugona Kołłątaja. W 1979 roku związał się z opozycją antykomunistyczną. Do 1980 roku pracował m.in. w Ośrodku Rozpowszechniania Wydawnictw Naukowych Polskiej Akademii Nauk. Krawczyk związał się z podziemnymi wydawnictwami, m.in. jako jeden z organizatorów firmy Mysia 5 rozprowadzającej na terenie kraju „Tygodnik Mazowsze”. W 1981 r. pracował w „Tygodniku Solidarność”. Po wprowadzeniu stanu wojennego Marek Krawczyk współpracował z pismem drugiego obiegu „Wiadomości”. W styczniu 1982 roku został aresztowany i skazany na dwa lata więzienia w zawieszeniu. W marcu 1983 roku aresztowano go ponownie, został zwolniony z więzienia w lipcu 1983 roku na mocy amnestii. Po wyjściu z aresztu Krawczyk współpracował z podziemnymi wydawnictwami m.in. „Tygodnikiem Mazowsze” – zaopatrywał je w papier, drukował, kolportował. Współpracował też z podziemnymi wydawnictwami takimi jak NOWa, Krąg, CDN, Głos. Wiosną 1984 roku Marek Krawczyk został ciężko pobity przez SB. Od połowy lat 80. blisko współpracował z paryską „Kulturą” m.in. przywoził z Francji od Jerzego Giedroycia i Ireny Lasoty pieniądze na działalność wydawnictw podziemnych. W 1990 roku Marek Krawczyk znalazł się wśród założycieli Polskiej Izby Książki oraz Porozumienia Wydawców Książki Historycznej. Pełnił funkcję wiceprezesa zarządu Fundacji Pomocy Bibliotekom Polskim (1990-1992), zainicjował też powołanie Towarzystwa Opieki nad Archiwum Instytutu Literackiego w Paryżu, współtworzył Stowarzyszenie Wolnego Słowa. W latach 1992-1995 był właścicielem Oficyny Wydawniczej „PoMost”. Marek Krawczyk był doradcą ministra kultury i dziedzictwa narodowego Andrzeja Zakrzewskiego. W 2010 r. z rekomendacji klubu parlamentarnego PO został zgłoszony do rady programowej Telewizji Polskiej, następnie wybrany został na jej Przewodniczącego.
W 2011 prezydent Bronisław Komorowski odznaczył Marka Krawczyka Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Krawczyk był też laureatem nagród Instytutu Literackiego w Paryżu w 1988 r., Polcul Foundation w 1989 r. i Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa w 1991 r. za działalność edytorską. W 2009 r. otrzymał Nagrodę Sezonu Wydawniczo-Księgarskiego Ikar za aktywność i kreatywność działań dla zachowania i popularyzacji dorobku Jerzego Giedroycia, „Kultury” i Instytutu Literackiego.
Zmarł 25 kwietnia 2012 r. w Warszawie
źródło: onet.wiadomości
