Urodził się 31 października 1932 r.
Jedną z najwybitniejszych postaci polskiej transplantologii, uczestnik jej rozwoju od początku, od pierwszego udanego przeszczepienia nerki w 1966 roku w Warszawie.
Absolwent Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Warszawie. Pracownik Akademii Medycznej w Warszawie, w I Klinice Chorób Wewnętrznych, w charakterze asystenta. W 1975 roku przeniesiony do Instytutu Transplantologii. Pełnił funkcję Zastępcy Dyrektora Instytutu Transplantologii (1975–1980) i Dyrektora Instytutu Transplantologii (1988–1994). Kierował Kliniką Medycyny Transplantacyjnej i Nefrologii (1988–2003). Inicjator utworzenia Polskiego Towarzystwa Transplantacyjnego, organizator I Zjazdu Polskiego Towarzystwa Transplantacyjnego i pierwszy Prezes Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Transplantacyjnego (1993–1995), następnie Sekretarz Generalny (1995–1999) i członek ZG PTT (2001–2003).
Inicjator i główny wykonawca „Raportu o stanie transplantacji narządów w Polsce”, współtwórca POLTRANSPLANTU. Brał udział w opracowaniu regulacji prawnej pobierania i przeszczepiania komórek, tkanek i narządów (Ustawa z 1996 roku).
Współautor założeń Programu Transplantacji Narządów w Polsce (1996–2002 i 2000–2005), autor protokołów immunosupresji stosowanych we wszystkich ośrodkach transplantacyjnych w Polsce.
Odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim Orderu Polonia Restituta, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Nagrodą Zespołową Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej, Nagrodą Specjalna I stopnia MZiOS.
Zmarł 27 lipca 2017 r.
